Van de voorzitter (1): MVO & Oorlogstijd

Voorzitter MVO-Keurmerkcommissie 2022 – Peter van Duijn.

We vroegen onze voorzitter voor een nieuwe serie om zijn blik op de wereldsituatie anno 2022 in relatie met MVO. Waar aan de ene kant van de wereld relatieve rust kan heersen, is een ander werelddeel het decor van oorlogsgeweld. Terwijl Brussel een reuzenstap gaat zetten naar duurzame producten moet er tegelijkertijd gewaakt worden voor de recente raketlanceringen uit het kluizenaarskoninkrijk van de Kim-dynastie. En wat valt te denken van de dreigende honger in de Hoorn van Afrika? Met ongeloof lazen we het citaat dat er geen geld beschikbaar is door ‘concurrerende rampen.’ 

De wereld zit diep in de zorgen. Uiteraard is dat mede veroorzaakt door de strijd tussen de Russen en de Oekraïners. Ondertussen blijven de zorgen om de leefbaarheid op onze aarde gewoon bestaan. En vergeet ook niet de gang van zake rond het corona-virus. Dit alles bepaalt ons bij de eindigheid van ons menselijk bestaan op deze aardbol. Jezus sprak reeds over oorlogen, ziekten, hongersnoden en natuurrampen als voorboden van het einde van de wereldgeschiedenis.

Gelovig of niet, iedereen heeft in deze tijd zijn of haar gedachten gehad bij het enorme leed dat er wordt geleden waarvan we de beelden elke dag binnen krijgen. Wat is welvaart nog waard in onze tijd? Wie heeft er nog zin in een mooie vakantie, als hij de lange rij van (dakloze) vluchtelingen in zijn of haar gemeente ziet? Het lijkt mij duidelijk dat er waarden zijn die boven ons persoonlijk belang (in onze portemonnee) uitstijgen.

Wat doe je met het streven naar verantwoord ondernemen als elders de bommen en raketten zorgen voor vernietiging van het menselijk bestaan? Wat heeft het voor nut om ons afval netjes in diverse containers te scheiden terwijl op dit moment miljarden richting wapens gaan om potentiële vijanden uit te schakelen? Wat zou de waarde zijn van het niet meer gebruiken van landbouwgif als je in de kelders in Marioepol zit om te schuilen voor inslaande granaten.

Ik hoop dat u bovenstaande niet opvat als de gedachten van een aarts pessimist. Ik hoop dat u met me meedenkt over de waarden die wij als ondernemende mensheid nodig hebben om ons bestaan werkelijk een zinvol bestaan te laten zijn. Een bestaan met perspectief voor de toekomst. Het is geen kunst om de Russische leider Poetin de schuld in de schoenen te schuiven voor de chaos die hij creëert en dan klaar te zijn en gewoon door te ondernemen op oude voet. Is het niet onze taak en verantwoordelijkheid om juist in deze moeilijke tijden te investeren in het welzijn van onze mensen, onze leefomgeving, onze aarde? Een bekende Duitser heeft ooit gezegd, dat als hij wist dat morgen het einde van de wereld was, hij toch vandaag een appelboom zou planten. Is dat geen Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen?

Peter van Duijn